Je hebt soms een idee, een écht goed idee. Denk je. Tot je de volgende ochtend wakker wordt. En soms heb je een idee dat zich langzaam vormt, waarover je steeds enthousiaster wordt. Een idee dat zich nestelt en dat groeit en zich ontwikkelt tot een plan. Een plan om tot uitvoering te worden gebracht.
Het begon allemaal met ABBA en Boudewijn. Op het eerste gezicht hebben de twee weinig met elkaar gemeen. De kans om vriend Boudewijn te zien swingen op Dancing queen is bijzonder klein, lijkt me. Ikzelf daarentegen. Maar daarover een andere keer meer.
Oud & nieuw is mijn favoriete dag van het jaar. Voor zover ik me kan herinneren is dat altijd zo geweest. Of het nu thuis was met de oudejaarsconference en vuurwerk, bij familie met oliebollen en vuurwerk, of op een feest met vrienden en vuurwerk. Altijd zijn daar ook die twee andere, heel-belangrijke-zaken. Geen jaarwisseling zonder het eerste glas champagne tijdens ABBA’s Happy New Year.
Vriend Boudewijn vond op zijn werk een bijzondere fles. Langer en breder dan die hij doorgaans in de bierbrouwerij aantrof. Een fles dus die in het oog sprong. Het was een champagne, uit 2004. Zelf geen liefhebber en thuis geen liefhebbers, dus schonk hij de fles aan mij. Taittinger Comtes de Champagne 2004, Blanc de Blancs, om precies te zijn.
Twee losstaande gelukzalige momenten, die gezamenlijk aan de basis staan van mijn liefde voor bruisende wijnen. In alle vormen. Van champagne tot cava en van crémant tot sekt. Fris en opwekkend, lekker bij bijna elk gerecht én elke gang, instant-geluk om van ieder gewoon moment iets bijzonders te maken.
Met oud & nieuw 2016 in aantocht wordt het idee concreet. Deze jaarwisseling gaat de geschiedenisboeken in als het jaar dat de ‘luxetaks’ op mousserende wijnen komt te vervallen. Ofwel, met ingang van 1 januari 2017 wordt een fles gemiddeld € 1,10 euro goedkoper. Hét moment voor een ‘bruisend handboek’. Een boek waarin mousserende wijnen uit alle windstreken de revue passeren. De kenmerken, verschillen, de gebieden, hoe ze gemaakt worden, de belangrijkste producenten en – het leukst – de smaak. Maar ook een duidelijk antwoord op vragen als ‘waarom is champagne duur’ of ‘hoe herken ik de lekkerste fles’. En nee, zo’n boek bestaat nog niet.
Een idee wordt niet vanzelf een plan, gelukkig is daar Buurman Ron. Op de Soetendaalseweg ontdekten wij onze grote gemene deler, de liefde voor alles wat bruist. Hij als wijnkenner en liefhebber van excentrieke bubbels en grote klassieken, ik als bijna-vinoloog en enthousiaste speurder naar de (voor mij) nieuwe wereld. En omgekeerd. Samen – in het glas de eerste cava – maakten wij ons plan concreet. Het komende jaar onderzoeken, proeven, lezen en schrijven wij ons een weg door alles wat bruist. Met wie weet volgend najaar het resultaat… Goed idee?
PS in de tweede examenronde van de Wijnacademie heb ik twee tentamens met succes afgelegd (en dus ééntje – de allerlaatste – niet, maar dat vergeten we weer snel want in februari…)
Het begon allemaal met ABBA en Boudewijn. Op het eerste gezicht hebben de twee weinig met elkaar gemeen. De kans om vriend Boudewijn te zien swingen op Dancing queen is bijzonder klein, lijkt me. Ikzelf daarentegen. Maar daarover een andere keer meer.
Oud & nieuw is mijn favoriete dag van het jaar. Voor zover ik me kan herinneren is dat altijd zo geweest. Of het nu thuis was met de oudejaarsconference en vuurwerk, bij familie met oliebollen en vuurwerk, of op een feest met vrienden en vuurwerk. Altijd zijn daar ook die twee andere, heel-belangrijke-zaken. Geen jaarwisseling zonder het eerste glas champagne tijdens ABBA’s Happy New Year.
Vriend Boudewijn vond op zijn werk een bijzondere fles. Langer en breder dan die hij doorgaans in de bierbrouwerij aantrof. Een fles dus die in het oog sprong. Het was een champagne, uit 2004. Zelf geen liefhebber en thuis geen liefhebbers, dus schonk hij de fles aan mij. Taittinger Comtes de Champagne 2004, Blanc de Blancs, om precies te zijn.
Twee losstaande gelukzalige momenten, die gezamenlijk aan de basis staan van mijn liefde voor bruisende wijnen. In alle vormen. Van champagne tot cava en van crémant tot sekt. Fris en opwekkend, lekker bij bijna elk gerecht én elke gang, instant-geluk om van ieder gewoon moment iets bijzonders te maken.
Met oud & nieuw 2016 in aantocht wordt het idee concreet. Deze jaarwisseling gaat de geschiedenisboeken in als het jaar dat de ‘luxetaks’ op mousserende wijnen komt te vervallen. Ofwel, met ingang van 1 januari 2017 wordt een fles gemiddeld € 1,10 euro goedkoper. Hét moment voor een ‘bruisend handboek’. Een boek waarin mousserende wijnen uit alle windstreken de revue passeren. De kenmerken, verschillen, de gebieden, hoe ze gemaakt worden, de belangrijkste producenten en – het leukst – de smaak. Maar ook een duidelijk antwoord op vragen als ‘waarom is champagne duur’ of ‘hoe herken ik de lekkerste fles’. En nee, zo’n boek bestaat nog niet.
Een idee wordt niet vanzelf een plan, gelukkig is daar Buurman Ron. Op de Soetendaalseweg ontdekten wij onze grote gemene deler, de liefde voor alles wat bruist. Hij als wijnkenner en liefhebber van excentrieke bubbels en grote klassieken, ik als bijna-vinoloog en enthousiaste speurder naar de (voor mij) nieuwe wereld. En omgekeerd. Samen – in het glas de eerste cava – maakten wij ons plan concreet. Het komende jaar onderzoeken, proeven, lezen en schrijven wij ons een weg door alles wat bruist. Met wie weet volgend najaar het resultaat… Goed idee?
PS in de tweede examenronde van de Wijnacademie heb ik twee tentamens met succes afgelegd (en dus ééntje – de allerlaatste – niet, maar dat vergeten we weer snel want in februari…)