Wat begon als een idee, en zich ontwikkelde tot plan, wordt dit najaar of het voorjaar van 2018 een boek. Een handboek. Over mousserende wijnen, waarom die lekker zijn, waarom die niet altijd duur hoeven te zijn, en waarom je die niet alleen zou moeten drinken tijdens de belangrijkste dagen in het jaar.
Maar we beginnen bij het begin. In februari was het tijd voor de laatste hobbel op de Wijnacademie. Het tentamen Overige Europese wijnlanden. ALLE Europese wijnlanden, kortom, op Frankrijk na. Een lekker breed onderwerp, van landen en wijnen en wijnwetten en -regels die niets met elkaar gemeen hebben. Behalve dat deze wijnlanden zich toevalligerwijs allemaal in hetzelfde continent bevinden. Dit tentamen ging al een keer helemaal mis. Dit was dus poging twee.
Eerder die maand. Partner-in-crime-Ron en ik besloten ons plan in een pitch te gieten. Met wat hulp van mijn grafisch ontwerpende en illustrerende nichtje Marianne zag dat er zeer profi uit, dus stuurden we het naar een paar grote uitgeverijen. Uitgeverijen die wij ons plan wel toevertrouwden. De stortvloed aan uitnodigingen om te komen praten bleef uit, maar er was er één die ons graag wilde ontmoeten. In Antwerpen.
Ron – man, grijzend, van middelbare leeftijd, type levensgenieter-dat-zie-je-zo – en Anne – vrouw, licht grijzend maar nauwelijks zichtbaar, dertiger, type levensgenieter-maar-daar-zie-je-niks-van – togen naar Antwerpen. Een half uur te vroeg arriveerden we in het etablissement waar we uitgever J. zouden ontmoeten, rond lunchtijd. Ron bestelde een steak tartaar en een chardonnay. Anne een groen thee. De klok kroop vooruit, tien minuten te laat kan gebeuren, twintig, vijfentwintig… Die komt niet meer, dus bestelden we eensgezind twee bubbels om dit uitstapje positief af te sluiten.
Een doordeweekse dag in maart. Na een drukke dag, een lange file, nog even snel boodschappen doen, open ik de voordeur. Post van de Wijnacademie…. geslaagd! Vanaf nu mag ik me Registervinoloog noemen. Eindelijk een titel, mét een afkorting, RV. Tien jaar geldig, daarna kan de houdbaarheidsdatum verlengd worden met het positief afleggen van een opfrisexamen.
Het was druk op de Antwerpse ring. Met de eerste slok cava nog in de mond, sloot uitgever J. zich bij ons aan. Na een korte introductie werd ons het hemd van het lijf gevraagd. Waarom dit boek, welke doelgroep denken wij te bedienen, waarom zou iemand dit boek willen kopen, welke onderwerpen behandelen we. Aansluitend creatieve aanvullingen, een idee voor het omslag, de titel, een indicatie voor de oplage en… de uitnodiging om op de uitgeverij verder te praten.
Ons boek verschijnt in België en Nederland. Het komende jaar (en ver daarna) delen wij succesvolle én minder succesvolle proeverijen, belevenissen, obstakels, tips en andere gedenkwaardige schrijfmomenten. Dit blog is niet langer van een wijnstudent, dus heet het vanaf nu: Avonturen van een vinoloog.